Dinsdag 19 januari te Sarnath.
Fabiola: Vandaag stonden we zoals gewoonlijk om 8.00uur paraat bij de ontbijttafel. Iedereen heeft goed geslapen behalve Frits. Die had de pech een kamer te hebben tegenover de bruidssuite. Laat er nou tot laat in de nacht een bruidsfeest gaande zijn... Om wat afleiding te vinden heeft Frits een interessant programma op TV genoten over Yoga. Ja, dat het hier onderdeel is van een eeuwenoude cultuur is wel duidelijk: meer dan 400 man deden aan de les mee. Indrukwekkend. We spreken de dagplanning door en besluiten rustig aan te doen. ’s Ochtends gaan we naar een Tibetaans klooster op visite en naar een Gompa. Het klooster is een mooi complex gelegen in mooie tuinen met veel bomen, bloemen en vogels. Binnen is het er echter opvallend stoffig, kil en stil, donker ook Geshela kijkt nieuwsgierig de klaslokalen binnen en luistert aandachtig. Hij komt een oude schoolmaat tegen die druk is met lesgeven. De lessen Engels zijn het drukst bezocht. In een klas ligt vredig een hond te luisteren naar de les samen met een handjevol studenten. Als alles schoon zou zijn zou dat naar mijn idee een gunstig effect hebben. Khen Rinpochee heeft in dit klooster zijn titel Acharya gehaald. Geshela geeft aan dat mocht het project Boeddha’sGompa in NL niet lukken, hij in dit klooster les zou kunnen komen geven… ik hoop niet dat het zover hoeft te komen. Aan de overkant van het klooster hebben we een lekker bakje Indiase thee genuttigd. Daarna rustig gewandeld naar de Gompa die werkelijk indrukwekkend is. Een heel mooi groot Boeddhabeeld en ontzettend mooie afbeeldingen, ook in de tuin. Ik heb er foto’s gemaakt van Goden als Brahma en Indra die de Boeddha hebben verzocht om de Dharma te verkondigen. Indra wordt afgebeeld met een kloksgewijs draaiende schelp. Erg mooi. Ik heb er nog een cd’tje gekocht op hoop van zegen en een wierookhouder. Dan nog even langs een Tibetaans restaurant waar Geshela me leert hoe ik met stokjes moet eten. Het gaat me redelijk af. Voldaan zakken we weer af naar het hotel. Op de hoek van de straat is een soort zoetwaren bedrijfje. Geshela laat ons iets proeven wat lekker smaakt maar mijn oog valt op iets met pistache. JanRoelof en ik willen het beiden proberen en ik moet zeggen: nu ik erover schrijf zou ik best nog een paar van die dingetjes willen nuttigen. Heerlijk! Dan een uurtje rust in het hotel want in de namiddag staat een boottochtje op de Ganges op het programma. Zo gezegd zo gedaan. Ik vindt het heerlijk zo wat ronddobberen op deze rivier. Aan de ene zijde is het dus hutje-mutje en aan de andere kant een kale zandvlakte waar wat mensen rondstruinen. De lijkverbranding gaat door maar deze keer komen we niet zo dichtbij. We besluiten terug te roeien en ik betaal voor de hele tocht INR150,- laat ons zeggen €2,50 voor z’n allen. Het is een stad waar ik eerst tegenop zag maar waar ik langzamerhand de charmes van begin in te zien: Varanasi
Varanasi is aan de westkant van de Ganges rivier gelegen en ligt in de staat Uttar Pradesh. 250.000jaar geldeden reisde de Boeddha 200 km vanaf Bodh Gaya naar Varanasi of Kashi zoals het toen genoemd werd. Deze stad had al eerder saffraan geklede Guru’s gezien die aangetrokken werden door de sterke spirituele kracht die hier aanwezig is. De verlichte zocht naar de vijf Hindu asceten met wie hij eerder lange tijd op zoek was geweest naar verlichting. Hij vond hen in het hertenkamp en gaf hun het eerste onderricht. Zo vormde hij zijn eerste spirituele gemeenschap. Er volgde een tijd waarin de leringen van de Boeddha verspreid werden naar oorden waar hij zelf nooit geweest was. Zijn afbeelding zou aanbeden worden in tempels en zijn naam bejubeld in kloosters. Maar in die tijd was hij slechts een van de pelgrims. Gelegen tussen de Varuna en de Assi rivier ontstond de naam Varanasi. Voor de Hindus heet deze stad Kashi, wat licht betekent. Zij geloven erin dat je door in de Ganges te baden je gezuiverd wordt van je zonden. Het is ook de favoriete stad van Shiva vanwege zijn gezegende tuinen. Het is ook het Mahashmashana, de grote grond voor het uitvoeren van crematies. Het is een heel oude stad die al bestond voordat Athene, Beijing en Jerusalem ontstonden. Het is een van de oudste steden ter wereld… en die sfeer die proef je. Alsof je in de middeleeuwen bent. En het heeft karakter. We drinken nog een kopje Chai in ons stamcafé. Het verkeer kent de bekende “go with the flow” orde. Tot tweemaal toe worden we onderweg met de TukTuk aangereden, maar de chauffeur geeft geen krimp. Er is hier heel wat moois te zien. Je moet wel onderscheidingsvermogen hebben. Maar ik moet zeggen dat ik er opnieuw van genoten heb! Toen JanRoelof vertelde dat hij zijn pantoffels had meegenomen op deze trip in de hoop dat “ik daarmee de Ganges kan oversteken”, toen lag ik helemaal in een deuk. Terug aangekomen in het hotel besluit Geshela zijn oude schoolmaat op te zoeken en wij gaan dus met z’n drietjes beneden in het restaurant eten… rustig avondje dus. Ik heb al een paar dagen last van mijn darmen, maar heb het nog redelijk onder controle. Wel voorzichtig zijn dus. We hebben nog een gezellige avond.
JanRoelof: op de Ganges komen we het piratenschip van Asterix en Obelix tegen maar gelukkig ontzien ze ons. Maar we worden wel geconfronteerd aan twee zijden met twee mensen die ons aan vissenbevrijding willen laten doen. We mogen voor INR10,- een vis bevrijden. Geen van ons heeft daar enige belangstelling voor.

woensdag 20 januari 2010
Vanochtend weer heerlijk rustig aan gedaan: eerst naar het museum in Varansi (dit keer zonder JanRoelof die zichzelf een uitslaapochtendje heeft gegund) waar we onder andere de leeuwentroon hebben gezien die ooit door Ashoka laten maken is. Deze vier leeuwen staan volgens Geshela voor de vier edele waarheden. Daarnaast prachtige beelden van Boeddha’s, Bodhisattva’s en Goden uit de Hindoe traditie. Zo was er een hele zaal gewijd aan Brahma. Daarna zijn we naar het hertenpark gewandeld waar ik even heb zitten mediteren terwijl Frits en Geshela in aandacht en mantra’s reciterend om een stoepa liepen. Daarna samen alle positieve energie toegewijd, anders gaat het verloren. Dat is iets om over na te denken. Ik heb nog wat beeldjes gekocht van de vier leeuwen een gemaakt van hout en een van speksteen. Dat is hier minder duur was dan de houten versie ervan. Wel een leuke herinnering. Vervolgens even langs het Tibetaans restaurant gelopen en alvast een lunch besteld. Op terugweg naar het hotel nog even langs de zoete koekjesbakker en nog een ander zoet hapje gegeten op aanraden van Geshela maar ik ben al volledig gevallen voor de variant van pistache. Nog een kopje chai erbij en dan naar het Hotel. JanRoelof deed de voordeur open en had net ontbijt gehad. We besluiten zonder hem te gaan lunchen en ik eet Chowmain met stokjes. Soort spaghetti op z’n Tibetaans. Frits en Geshela doen eer aan hun lidmaatschap van de momo-club. We kopen nog een papaya en zakken af naar het hotel om ons klaar te maken voor vertrek naar het vliegveld. We vliegen met Spicejet van Varanasi airport naar New Delhi maar hebben vier uur vertraging. Geshela en ik vermaken ons met de laptop en Jan Roelof en Frits zijn in een stevige contemplatie verzonken… NewDelhi ligt weer onder de mist. Typisch…
We zouden om 15.45 vertrekken en dat is uiteindelijk 19.00uur geworden ivm de mist. Ook in Delhi is het mistig maar gelukkig mogen we landen. Al met al zijn we 23.00uur in het Xongdhen House in de Tibetaanse wijk. Geshe Tenzin is hier ook en heeft geregeld dat we direct kunnen eten. Hij zorgt ervoor dat de koffers naar de kamers gaan zodat we na het eten ook direct kunnen gaan slapen. Frits: Gehsela zorgt ervoor dat Frits zijn bed op een Tibetaanse manoer wordt klaargemaakt: twee dikke dekbedden eentje dubbelgevouwen op het matras, een volover, dan de dekens erover heen en dan zei Geshela: “goed slapen Frits”. De andere dag heb ik JanRoelof dezelfde suggestie gedaan waarop hij spontaan deze raad heeft opgevolgd en mij de volgende ochtend vertelde dat het heerlijk warm was geweest in zijn bed.
JanRoelof: we hebben diezelfde avond nog kennis gemaakt met Pema, en zijn vrouw. Pema is de broer van Geshela die speciaal op doorreis naar Dharamsala een tussenstop heeft gemaakt voor Geshela. Hun dochter van 12 studeert daar. Zij zal opgehaald worden voor een eenmalige vakantie per jaar, dat ze naar huis toe kan. De tocht per bus naar Dharamsala is van hieruit 10 uur, zonder tegenslag.

Donderdag 21 januari.
We hebben opnieuw rustig aangedaan ivm de toch wel vrij vermoeiende dag gisteren. Frits en ik besluiten samen met Geshela te gaan shoppen. JanRoelof neemt weer een dagje vrij. We hebben nog eerst hier in de wijk waterschaaltjes gekocht voor JanRoelof en nog gekeken naar Tanka’s en een Stoepa voor Fabiola. Daarna met Geshela naar de stad eerst met een TukTuk. Vervolgens overgestapt op de metro en uitgestapt op hetzelfde punt als op de heenweg. In de metro wordt je elke keer volledig gescand. Of dat nou zo gezond is… We zoeken de plek met de kraampjes waar je allerlei sjalen kunt kopen en slaan behoorlijk in na zeer zware onderhandelingen. Geshela blijkt een stevige onderhandelaar. Na het onderhandelen over de totaalprijs van de sjaals waarin de verkoper ons steeds “you are my best friend”. Hierop zei Frits: “als je mijn vriend bent dan doe je ons een sjaal cadeau” Hierop nam de zoon een sjaal met 2 kleuren. Hij gaf er Geshela eentje cadeau en Fabiola zei; “and what about me?”waarop ik er ook een kreeg. Frits kreeg niets. We stonden op hadden afgerekend. Iedereen werd “best friend”genoemd maar Frits zei “but jou are not my best friend”. Daarna zog tig omzwervingen om een overhemd voor Alexander te vinden… Moe en voldaan keren we naar het hotel maar blijken we in de spits terecht te komen… honderden mensen staan te dringen in de metro… Bah!
Thuisgekomen probeert JanRoelof eerst met Fabiola’s telefoon te bellen, later met die van Geshela, dat lukte helemaal niet. Toen met die van de broer van Geshela, dat lukte ook niet en vervolgens met die van de schoonzus van Geshela en dat duurde ook een halve minuut. Het contact wilde niet lukken… Na het eten hebben we nog gepraat met Pema en zijn vrouw. Hij nodigde ons uit om mee te gaan naar het museum. Alleen Fabiola gaat hierop in.
We duiken na een gescheiden avondmaal (Geshe-la met zijn broer en schoonzus en schoolmaat) en wij met z’n drieën, weer voldaan in onze brits.

Vrijdag 22 januari.
Frits en JanRoelof en Geshela zijn eerst de Tibetaanse wijk ingegaan. Er werden Tibetaanse kruidenpillen gekocht. Daarna hebben we Tibetaanse thee gedronken met melk, boter en zout. JanRoelof geeft te kennen dat hij er niet echt een liefhebber van was maar na een volle mok vond hij het niet tegenvallen. JanRoeof heeft nog een Tibeaanse sjaal gekocht. Frits heeft er twee gekocht. We zijn naar doctor mobile gegaan en hebben een soort stik voor de computer gekocht. Daarna zijn we teruggegaan naar het hotel en hebben we van drie kamers een kamer gemaakt. JanRoelof en ik hebben samen geluncht maar de mo-mo’s van JanRoelof waren niet helemaal gaar. Frits at een kop soep. Daarna hebben we samen elk twee koppen thee gedronken. Daarna hebben we gerust op de kamer. JanRoelof op bed en Frits op twee stoelen. Daarna kwam Fabiola binnen die samen met Pema en zijn vrouw naar het museum was gegaan.
Fabiola: indrukwekkend. Er waren ook nog relikwieën van de Boeddha. Verder een hele geschiedenis van de Boeddhistische cultuur met prachtige beelden die door de Griekse cultuur beïnvloedt zijn. Ook nog prachtige Perzische schilderingen gezien. Het was een prettig contact met Pema die veel kennis blijkt te hebben over de geschiedenis. Teruggekomen in het hotel hebben Geshe Tenzin, Geshela, Pema, zijn vrouw en ik geluncht. Ik at mixed vegetables met fried momo-s. Daarna nog een Men-la Thanka gekocht en een bestelling voor een stoepa gedaan. Ik ga er zo heen om af te rekenen.We vliegen vanavodn terug met de KLM nummer KL872 vertrektijd 01.40 en aankost 05.55ur plaatselijke tijd. Hoop op een gezonde en behouden thuiskomst!

JanRoelof: mijn hoogtepunten en laagtepunten lagen tijdens deze pelgrimstocht dicht bij elkaar.
Frits: de pelgrimstocht, het onderrricht van de DalaiLama was inderukwekkend maar zo nu en dan ook zoms zeer vermoeiend. et was een reis om niet weer te vergeten. Ik ben blij dat de indrukken van deze reis op de compter gezet zijn. En JanRoelof heft ook nog een heelboel in zijn schrift geschreven. Zeer veel dank, voor jullie inspanningen, getekend, Frits.
Fabiola: Ik vond het een heel voorrecht om met dit gezelschap onder de gezegende leiding van Geshela op stap te mogen gaan. Ik heb heel veel nagedacht over het leven van de Boedha en over hoe het in die tijd geweest moet zijn. Dit vergeleken met de huidige tijd. Ik heb het idee dat er veel van de eenvoud en vriendelijkheid overschaduwd is geraakt. Ik heb ook veel geleerd van de manier waarop geshela hier voor zichzelf opkomt.Kortom: voor herhaling vatbaar!