Donderdag 14 januari
Allemaal heel veel liefs terug van ons allen… we genieten erg van jullie reacties: blijven schrijven dus! Geshela wordt ook op de hoogte gehouden. Dat is goed voor zijn Nederlands…
Nou, laat ik bij gisteravond beginnen. Nadat ik mijn kamer had ingericht en gerust had op bed kwam Geshela even checken of alles in orde is. Ik zei ja, maar noemde dat er toch wel veel lawaai was van het verkeer. Nou, ik moest persé van kamer wisselen, of ik nou hoog sprong of laag. Ik kreeg zijn kamer waarbij hij wel zei dat het een Indiaas toilet heeft. Nou, dat heeft hier mijn absolute voorkeur. Veel hygiënischer en wat mij betreft een fijnere houding. Dus: no problem. Opnieuw inrichten en hij verhuisde naar en kamer op de hoek met en soortgelijk toilet. Vanochtend moesten we om 8 uur beneden zijn. Warme douche genomen en na een licht ontbijt met omelet met kaas en toast vertrokken we in eerste instantie naar de dokter voor JanRoelof. Die had redelijk geslapen maar zijn energie houdt niet over. (Ook nu valt het licht weer uit… je raakt daaraan gewend. Noodaggregator aan…). Gelukkig konden we met z’n allen nij het consult aanwezig zijn zodat we het Indiase Engels van de dokter uiteindelijk konden vertalen naar begrijpelijke taal. JanRoelof kon meteen in de huisapotheek de voorgeschreven medicijnen ophalen. Het is allemaal gelukkig niet zo erg: reisziekte. Rustig wandelen, fruit eten en medicatie innemen. Vervolgens zijn we samen naar de Dhamekstoepa en naar het hertenpark gegaan (beiden grenzen aan elkaar). Dit ligt allemaal in Sarnath waar we logeren en wat slechts 10km van Varanasi is. Nadat prins Siddartha de verlichting had bereikt onder de Bodhiboom te BodhGaya gaf hij voor het eerst onderricht aan zijn 5 discipelen in het hertenpark. Dit wordt het eerste draaien van het dharmawiel genoemd. Wat een bijzonder mooie en aangename plek om te vertoeven! We zouden samen gaan lunchen in een Tibetaans restaurantje maar dat was voor JanRoelof toch teveel. We besluiten op te splitsen: ik blijf met Frits in het restaurant en JR en Geshela gaan elders wat rijst eten en gaan terug naar het hotel Geshela zou ons dan weer opzoeken in het hertenpark. Na een lekkere noodle maaltijd struinen Frits en ik dus weer naar het Hertenpark waar we even uitrusten in het gras, wat praten en omdat de zon achter de wolken verdwijnt en we lang genoeg gezeten hadden in een nieuw gebouwd tempeltje gaan kijken. Ik koop een leuke reisgids en vervolgens bellen we Geshela op want we zijn al een paar uur verder. Geshela kwam na wat heen en weer gepraat uiteindelijk alsnog onze kant op. We nemen nog wat foto’s en besluiten naar het hotel te gaan. We verlaten het Hertenkamp en wat schetst onze verbazing? Monnik Michaël staat bij de uitgang samen met een aantal vrienden, monniken. We omhelzen elkaar… wat een leuke verrassing! Misschien treffen we elkaar nog in Lumbini… wij gaan terug naar het hotel en Geshela heeft een Internet dongel voor mij besteld á INR 2100,-. Kan ik dus overal op internet hoop ik. We rusten even en ik maak mapjes voor mijn foto’s. Eindelijk een beetje orde in de chaos. Om 18.00uur eten we zonder JR wat soep en we moeten weg want om 19.30u. is er elke avond een soort offerande aan de Ganges. Volgens Geshela heel mooi. En dan volgt en dolle rit met z’n drietjes achter op een TukTuk. Dit is onbeschrijfelijk. Lachen dat Frits en ik gedaan hebben! Gelukkig heeft Frits geen kunstgebit want het zou zo uit z’n mond gevallen zijn. Zo erg rammelde dat ding, en snel dat we gingen… Uistappen en winkelpromenade langs en dan de bekende trappen af naar de Ganges rivier. Daar heb ik nog wat meegezongen en een bloemofferande met licht aangeboden aan de Ganges. Ook Geshela deed mee, wat me enigszins verbaasde. Na afloop wat langs de kade gelopen en toen kwam een bootsman ons vragen of een stukje met de boot wilden varen. Na het bekende onderhandelen van Geshela over de prijs gingen we mee. Eerst een stuk stroomafwaarts naar een plek waar non-stop lijken verbrand worden, meerdere tegelijk en volgens Geshela zijn er altijd wel 10 wachtende… we reciteerden mantra’s en toen weer stroomopwaarts. Geshela wilde eerst meer naar de overkant varen omdat het water aan die kant helder is. Halverwege kregen we om de beurt water over ons hoofd als een zegening. Omdat het as van zijn ouders en broer in de Ganges is uitgestrooid heeft dat een mooie betekenis en ik moet zeggen dat me dit ook geraakt heeft. Toen tussen de boten laveren en terug de kade op. Trappen op en toen hebben we bij een kraampje een soort rijst-pudding-broodjes gegeten met een pittig sausje en liet Geshela speciaal voor ons zoete pannenkoeken bakken en kregen we nog een kop chai, Indiase thee. Dit vulde goed en was eigenlijk ook voldoende voor vandaag. We spraken nog met een vrouw uit Parijs die in haar eentje op doorrijs is. Moedig hoor om dat als vrouw alleen te doen. Ze vond het zelf ook heel zwaar… Vervolgens weer de winkelstraat door. Die is erg lang en druk dus bestelde Geshela twee Rickchars, een voor Frits en ik en een voor hem. Daarna overstappen in de TukTuk die een toeter met nagalm had: we lagen met z’n drieën in een deuk. Het leek wel op en computerspelletje waarbij je steeds in een ander level uitkwam: dan tussen de koeien, dan over een modderparcours, dan tussen allemaal fietsers enzovoorts. Iedere keer als we andere voertuigen inhaalden kregen we een extra leven. Nou met al die levens op zak hoop ik dat de ons resterende dagen van deze mooie pelgrimstocht voorspoedig zal verlopen en dat we allemaal in goede gezondheid de eindstreep zullen halen! Nog even checken of ik met mijn nieuwe dongel op internet kan en dan duik ik m’n bed in! Morgen om 8 uur weer gezond en wel aan de ontbijttafel!