Beste en lieve iedereen. Het heeft even geduurd voor ik een internetcafé kon vinden waar ik ook kon inpluggen met mijn notebook. Elke dag komen de heren bij de redactie (ik dus) om hun impressies van de dag weer te geven. Ik kan jullie verklappen dat het ontzettend leuk is en door alle indrukken ook wel vermoeiend. Dus de heren liggen vaak op bed terwijl ik notulen maak. Hier een verslag vanaf dag één: veel leesplezier! Fabiola

New Delhi, 3 januari 2010

Frits: mijn indrukken van de hoofdstad Delhi is druk, veel lawaai, veel mensen en veel armoede. Vanmiddag heb ik met genoegen toegekeken hoe Fabiola, vanuit een gevoel van mededogen, “viel” voor een bedelende vrouw met een kindje wat om rijst vroeg. Fabiola had zich net bedacht dat ze geen geld wilde geven maar eventueel wel eten. Dus wilde ze rijst geven. We liepen naar een winkeltje waar je los rijst kunt kopen maar toen kwam er ook nog bonen bij en nog een vrouw met kind die ook rijst wilde en andere zaken. Toen heeft ze afgerekend á 500 Roepies wat naar mijn smaak pure oplichting was. Vervolgens bleef een van die vrouwen ons volgen en kreeg ik een flesje melk naar me toegegooid. Boos dat die vrouw op mij was! Geshela bleek ook nog uitgegleden te zijn… We waren op dat moment in het Tibetaanse gedeelte van New Delhi…

JanRoelof: eerst iets over de reis: alles verliep volgens schema tot we met het vliegtuig gingen landen: er bleek een dikke mist te hangen waardoor het vliegtuig moest rondcirkelen. Toen we eindelijk aan de grond kwamen bleek er geen “free gate’ te zijn en was het volstrekt onduidelijk hoelang het zou duren… welkom to India! Na anderhalf uur konden we eindelijk uitstappen. Het was mooi om te zien hoe iedereen hier verschillend op reageerde. Vervolgens waren we bij de laatsten die de koffers konden krijgen. Al die tijd heeft Geshel trouw op ons staan wachten… 3 uur later dan gepland kwamen we in het hotel aan. Geshela had een taxi van het Hotel “Vishal” wat je uitspreekt als “Fishal” , besteld. Prima hotel trouwens. Vandaag heeft deze taxi met chauffeur iets van een 1300 roepies gekost voor een hele dag service. Dus, wachten waar we waren en ons dan naar een andere bestemming rijden etc. €1, is 66 roepies. Dus, super goedkoop. Mijn indruk tot nu toe is geweldig. Het is goed om je te realiseren hoe goed wij het hebben in Nederland. Ik vind het heerlijk om ergens te zitten en te kijken en een gesprekje te voeren met de lokale bevolking. Op een gegeven moment kwam er een vrouw bij zitten die op een ronde steen zat. Frits vroeg haar toen ze wegging: weet je wat je nu moet doen? Die steen optillen (die vast zit aan de grond) en naar de andere kant dragen. JanRoelof zat op een stoel en zei: ik ben al geslaagd”. Nou algeheel gelach! Ook dat we Geshela van alles kunnen vragen ook over de dharma is super. Het contact met Geshela is echt uitmuntend.

Fabiola: Tot nu toe is het hier helemaal super. Met name de humor en de gesprekken met Geshela zijn geweldig. Zo heeft hij vandaag een mooie sjaal gekocht voor een collega monnik en heeft hij het voor de helft van de prijs meegekregen. Ik zei prompt: goed Geshela, ik ga met u shoppen! Iedereen lachen… en zo zijn er voortdurend grappen en is de sfeer echt super. Lekker gegeten en het is heel leuk om Geshela Hindi te horen spreken en te observeren hoe hij met de locale bevolking omgaat. We hebben een hele tijd rond het Conaucht Place gekeken naar allerlei mooie sjaals, Boeddhabeelden, houtsnijwerk, doosjes, kleding… en uiteindelijk lekker geluncht. Het bleef vandaag mistig en uiteindelijk viel er ook zo nu en dan flink wat regen. En dat terwijl Geshela me op het hart had gedrukt:”no Fabiola,no rain…”, daar heb ik hem natuurlijk mee geplaagd met name op de momenten dat het behoorlijk “pleurde”. “No rain, Geshela”… Volgende keer gaan we in de Tibetaanse wijk logeren… en dan koop ik daar ook mooie Tibetaanse sjaals, want dan zijn we alweer op de terugweg… Maar nu eerst nog naar Bodh Gaya morgen. We vliegen rond 12.00uur. We vliegen omdat er een ongeluk met de trein op dat traject was geweest en zijn collegae die op weg zijn naar Bodh Gaya voor de lessen van Zijne Heiligheid” hebben echt uren vertraging… Goed geregeld dus van Geshela. Ik heb er erg veel zin in!

04-01-10

JR: Tijdens het ontbijt kreeg ik het Spaans benauwd omdat ik een groen pepertje in m’n mond had gedaan en daar tot drie keer toe op had gekauwd. Geshela waarschuwde me toen (pas) dat dit niet de bedoeling was. Ik begrijp nu waarom. In de krant lazen we dat er mensen op zaterdag 4 uur in het vliegtuig hebben zitten wachten in onzekerheid. De deur van de cockpit hadden ze op slot moeten doen uit voorzorg tegen boze passagiers… Dan hebben wij niet te klagen gehad! Wat ik ook bijzonder vond is dat we bij het vliegveld zelf als test water moesten drinken uit de fles die we meegenomen hadden. Dan is het blijkbaar voor hen wel vertrouwd spul… Daar stond tegenover dat Geshela z’n tas heelmaal nagekeken werd want er bleek een ketting in te zitten waar hij zelf niet eens meer het bestaan van wist. Van de weeromstuit vergaten ze een stempeltje te zetten op de kaartjes van de tas van Fabiola, Geshela en van mij. Waardoor we vlak voordat we de bus moesten nemen naar het vliegtuig alsnog met gezwinde spoed onze tassen opnieuw moesten laten controleren. Alles gelukkig met goede afloop. We vlogen met Jet Air. Alles liep voorspoedig.
Tijdens een dolle rit in de taxi vanuit Delhi naar Patna heeft Geshela de hele tijd in de lotus houding voorin gezeten. Niet zozeer om te mediteren maar uit pure noodzaak. De hele jeep was namelijk tot de nok toe afgeladen. Maar dat valt dan ook weer mee in vergelijking tot de driewielige voertuigen waar ze soms met 10 of meer in zitten….
F: we hebben vandaag een goede vlucht gehad vanuit Delhi naar Patna. Hier aangekomen bleek het tegen de 20 graden aan te zijn. Heerlijk! Toen begonnen we aan een spannende rit van 4 uur in de taxi. Het was een avontuur op zich waarbij het meerdere keren kantje boort was of we het wel zouden halen…

Fabiola: hoogtepunt was vandaag dat we bij aankomst opgewacht werden door een vriend van Geshe-la genaamd Tenzin en dat we elk een mooie kamer (vol muggen) kregen. Ik dacht “laat ik me even opfrissen” maar toen werd er op de deur geklopt: Geshela; of we over 10 minuten beneden konden staan. Maybe foto ja…
Nou, ik jurk over de broek, water over het gezicht en wegwezen. Zaklamp bij me want tijdens de rit was het meerdere keren duidelijk dat zonder zaklamp het levensgevaarlijk is op de weg. Eerst hebben we elk een pasfoto gemaakt voor een toegangskaart voor de lessen van Zijne Heiligheid de Dalai Lama die morgen beginnen. Toen naar een luxe Tibetaanse tent maar het was duidelijk dat we niet moesten dralen. Hup, weer in de benen. Ik loop arm in arm met Frits en hij zegt:”ik denk dat we naar de Stoepa gaan”. Nou, dat was dus ook zo. Na een rondgang met heel wat “Tadjatha, ohm muni, muni, maha munaye svaha” reciteren liepen we op sokken naar het midden van de stoepa waar we eerst geweigerd werden. Maar Geshela zijn vriend Tenzin die riep de lokale monnik erbij en toen hebben ze wat geregeld: of we nog een rondgang konden doen om de stoepa en dan terug wilden komen. Zo gezegd zo gedaan. We kwamen op sokken langs de Bodhiboom waar eerst Geshela en toen ik met ons voorhoofd op een soort reliek legden. Nou ik ben niet bijgelovig maar ik voelde een enorme energie vanaf mijn voeten tot aan mijn kruin. Ik stond als aan de grond genageld. Ik had daar nog uren kunnen blijven maar het was opnieuw duidelijk dat we niet mochten dralen. Om de hoek liepen we naar een Tara beeld die liefdevol naar me keek. Geshe-la fluistert: “THIS VERY SPECIAL TARA ja..,” nou ook hier weer heel bijzonder. Had ik ook weer uren kunnen blijven. Maar opnieuw moesten we opschieten. De stoepa in waar we verrast werden door een hele bijzondere energie die van een groot Boeddhabeeld uitging. Er zaten nog heel wat mensen voor de deur maar wij mochten naar binnen. Neerbuigen, offeranden aanbieden, en ja, ik heb ook nog foto’s gemaakt.
Vervolgens weer snel de hoek om naar een plaats waar levensgrote tsa tsa’s stonden volledig van boter gemaakt. Je weet niet wat je ziet, zo kunstig en echt monniken werk. Na ongeveer 5 dagen worden ze verwijderd… Nou dan snel weer naar het hotel, thee drinken (we blijken elk een waterkoker bij ons te hebben). Kopje thee en dus dit verslag maken. En nu in bed, flink insmeren met Deet maar de monniken hebben ook voor allerlei anti-mug spul gezorgd. Niet doden, wel voorzorgsmaatregelen treffen. Ik doe m’n oordopjes zeker in. Wil niet gestoken worden…

05-01-10
Fabiola: Vandaag eerste lesdag van zijne heiligheid. We waren al vroeg uit de veren en hebben ontbijt in het hotel gehad. Op weg naar de les kwamen we Michael tegen. Een schoolvriend van Geshela en een oude bekende voor mij. Hij gaf les aan het M.I. Ik heb heel lang geen contact met hem gehad maar het weerzien was leuk. Misschien dat ik hem later ook nog even zie want ik had speciaal voor hem speculaas meegenomen. Vervolgens stonden we ruim een uur in de rij mondkapjes weer op tegen het stof ondanks dat ze geregeld water over de weg gooien. Ook in die zin lijkt het hier wat op Italië: er wordt veel schoongemaakt maar het blijft smerig en je kunt je niet voorstellen hoeveel hier getoeterd wordt. Er staat dan ook achter op elke vrachtwagen: “please horn”, verder schrijven ze schoolbus hier gewoon ook school bus.
Dolkar, een Nederlandse non, zocht aansluiting bij ons en we vonden helemaal voorin een heerlijk plekje achter de pers. Super! Ik had nog een klein radiootje bij me voor de vertaling en het werkte alsof het nooit anders had gedaan (en dat is ook zo). Helaas hadden Frits en JanRoelof niet zo’n ding zodat ze gedoemd waren naar de Tibetaanse versie te luisteren en er het beste van te maken. Tussen de middag op z’n Nederlands een lichte lunch met thee en het fruit wat Geshela aan ons gegeven had. Hij zorgt zo lief voor ons. Het ontbreekt ons werkelijk aan niets. Daarna weer in de rij voor de middagles. Frits en JR nog steeds zonder radio… ik maak het wel goed voor hun door het transcript op de PC te plaatsen. Na afloop heb ik een extra (Tibetaans) dekentje gekocht en ook nog een roestvrijstalen potje met deksel om uit te drinken. Oh ja, de muggen: ze vielen gisteravond allemaal neer. Geshela vroeg of ik nog last had gehad van de muggen. Ik zei: “ik niet van hun maar zij wel van mij”. “Ah, they no dead ja, they sleeping. In morning you open window and then they go outside, that better ja…”.
Nou, het is 18.00uur. We gaan eten…
JR: we hoorden om 5 uur de gong en waren 5 45 uur op. We hebben koppen gekocht zodat we mee konden genieten van de boterthee die tijdens de lezing werd uitgedeeld samen met een rond Tibetaans broodje. Het eten vanavond was super en ik kon een heerlijke koffie met appelgebak krijgen! Vanmiddag moesten de mannen en de vrouwen apart in de rij ivm fouilleren. Het hek ging dan bij toerbeurt eerst rechts en dan weer links open. JR had in de heen en op de terugweg een student Engels aan de haak geslagen die ons ook nog uit genodigd heeft om bij hem thuis te komen.

Frits: in de loop van de middag tikte ik JR op de schouder en zei: “wat zijn wij toch intelligent hé met z’n tweeën dat we zonder koptelefoon zo meededen aan de les!” Lachen natuurlijk. Geshela wist gelukkig beter en kocht voor ons beide heren een radio.
We waren in een heerlijk restaurant waar we Thoukpa en Mo-mo’s gegeten hebben. In dit restaurant eerst je eigen lijst maken met wat je eten wilde en dan betalen voor het eten… Daar was ook een winkeltje en daar heb ik drie paar handgemaakte Tibetaanse sokken gekocht en Fabiola 1. J.R. werd geïnspireerd door een mutsje met Free Tibet op maar het paste hem niet. Volgens JR hebben alle Tibetanen een kleiner hoofd dan hij. Morgen willen we tijdens de middagpauze in de buurt van de lezing blijven, want anders dan missen we weer een stuk van de lezing. Na deze vermoeide dag, nadat Fabiola met veel moeite d’r haar boven de wastafel heeft gewassen bevinden zich 3 vermoeide mensen bij de redactie genaamd Fabiola…. Op bed! Tevreden en voldaan hebben we deze dag over ons heen laten gaan. Lijfspreuk van Frits: “Een steen om je nek is soms zwaarder dan je lichaam…”.

06-01-10
Frits: We hebben vandaag weer zoveel impressies beginnende met Tenzin die vanochtend bij het ontbijt aanschuift en mee-eet. Wanneer hij vertrok kwam Geshe-la zelf. Daarna weer een poos in de rij tot we weggestuurd werden voor de afdeling mannen en we waren binnen twee minuten binnen. De les van de Dalai Lama –nu met vertaling – was weer uitmuntend. Onze plekken waren allemaal bezet waardoor we in het zand moesten gaan zitten en Fabiola, nog meer voorin, op de stenen. Fabiola had het na de les koud, haar handen waren helemaal koud terwijl wij in de zon hadden gezeten. Geshe Ngawang wachtte ons op en had de prettige mededeling. Wij wilden nog een paar rondgangen maken rond de stoepa maken. Hij zei” doe maar drie rondes want we gaan naar Khen Rinpochee en naar de reïncarnatie van mijn vorige leraar”. Vanwege de drukte hebben we kleine rondgang genomen die net zo druk was als de grote. We kregen nog een zegening van een Buthaanse monnik met het lesboek. Daarna naar het hotel, onderweg de schoenen laten poetsen want we wilden wel goed voor de dag komen bij Khen Rinpochee. We kregen speciale katha’s aangeboden, die had Geshela voor ons gekocht en Fabiola had nog lelies gekocht en een paar andere cadeautjes. We werden met al de liefde ontvangen die Khen Rinpochee over zich heeft en op zijn schoot zat de kleine Rinpochee. Neerbuigingen gedaan en dan de katha’s overhandigd eerst aan Khen Rinpochee. Daarna begon de kleine Rinpochee met ons te spelen. Hij kneep Fabiola in de wang en trok aan haar tot meerdere keren toe. Fabiola kon het allemaal met en gulle lach verdragen. De kleine werd aan Geshela gegeven en ze keken elkaar liefdevol aan. Geshela was duidelijk aangedaan. Daarna werden er foto’s gemaakt met “the whole Family” en we zaten aan de grond en begon m=weer met Fabiola te spelen. Hij sloeg op Frits op het hoofd en trok de bril van het hoofd van Frits en dat allemaal tijdens het fotograferen. Daarna werd hij aan z’n ouders teruggegeven, we kregen een zegening met Khen Rinpochee en vervolgens kreeg Geshela nog een heel gesprek met zijn leraar en wij ondertussen met de ouders van de kleine Rinpochee Tenzin nog even nagepraat. Hij knalde met zijn hoofd tegen het mijne en hij was heel ondeugend. We hebben de ouders bedankt voor dit prachtige cadeau in de vorm van zijn leraar. Daarna gingen we voldaan naar buiten. We hebben heerlijk gegeten en nog wat gepraat met mensen uit Tasmanië. Daarna hebben we heel vriendschappelijk afscheid van ze genomen.

JR: omdat we gisteren zolang in de rij hebben gestaan hebben we nu besloten in de buurt van de lezing te blijven. Tijdens de rondgang om de Stoepa deed ik op een bepaalde plek neerbuigingen en toen kwam opeens Lama Zopa d’r aan… Frits en ik betoonden onze eerbied. Lama Zopa ging namelijk een vuurpudja doen. Na afloop van de door Frits beschreven ervaring bij de beide leraren van Geshela zijn we in een typisch klein restaurantje gaan eten met een typische Tibetaan met snor en een man uit Buthaan. De man uit Tibet vroeg opeens in het Nederlands “hoe gaat het met u?” door zijn functie had hij een aantal woorden Nederlands leren spreken…
Toen we naar Khen Rinpochee gingen, liepen wij eerst voorop en Geshe Tenzin liep wat achter. Ik wachtte hem op en hij nam me aan de had en voor de anderen het door hadden namen wij de binnenbocht en liepen we hand in hand voorop.
Na het avondeten in hetzelfde restaurant stond onze gids weer op ons te wachten en nodigde me deze keer uit om alle tempels te gaan bezichtigen. Dat wil hij morgen zo doen…
We hebben even nog op bed gelegen om de rug weer recht te krijgen na deze oncomfortabele zit op de helling….

07-01-10

JR: Geshela heeft vandaag meteen 2 stoelen voor Frits en JR geregeld zodat ze wat comfortabeler naar de Dharma lessen van Zijne Heiligheid kunnen luisteren. Hij heeft ook voor een dokter gezorgd voor Frits want die was zwaar aan het hoesten mede door al het stof. Hij blijkt flink verkouden en heeft gratis Tibetaans pillen gekregen waar hij ook meteen resultaat bij had. Het weer was vandaag heel fijn en de zon scheen ook volop. Na de les hebben we met z’n vieren op het balkon van ons hotel in de zon gezeten. Bij Frits en JR was er een water probleem : nader onderzoek wees uit dat de rode kraan koud water is en andersom…
Frits en ik hebben veel geluk met het feit dat de rij bij de ingang voor de lessen aanzienlijk korter is dan bij de vrouwen. Fabiola staat soms wel 30 minuten in de rij voor ze gecontroleerd wordt.

Fabiola: Hartstikke bedankt voor alle reacties! Dat is ook erg leuk voor mij om wat van jullie te horen zeg… ik kan moeilijk iedereen persoonlijk beantwoorden maar wens jullie allen een heel goed nieuw jaar toe. Morgen krijgen we een inwijding in de Boeddha van Mededogen en ik zal jullie allen meenemen! Vandaag dus voor het eerst (zonder Frits) in het internetcafé. We komen net terug van ons stamcafé/ restaurant waar we een heerlijke Ginger/Lemon thee hebben gedronken en een lekkere maaltijd hadden, deze keer met Geshe-la erbij. Hij heeft hier zoveel vrienden dat hij het er erg druk mee heeft en naar mijn idee nauwelijks slaapt. Daarnaast is hij zo liefdevol en vriendelijk en vooral heel zorgzaam naar ons. Zo heeft hij vandaag persoonlijk mijn douche geïnspecteerd omdat ik of koud of te heet water krijg. Hij heeft een oplossing gevonden. En zo kan ik tig voorbeelden noemen. En dat terwijl als we buiten zijn iedereen veel respect aan hem betuigd, want hij is echt een hoge pief geloof ik. Maar zelf doet hij heel nederig. Nou, nu ik weet waar ik terecht kan volgt er snel een nieuw verslag! heel veel liefs van heel blije Fabiola